ویژگی های طراحی نقشه های آهنگری چیست؟

تولید آهنگریعلاوه بر این باید اطمینان حاصل شود که آهنگری به شکل و اندازه مورد نیاز، همچنین باید الزامات عملکرد آهنگری را در فرآیند استفاده از پیشنهادی برآورده کند، که عمدتاً شامل: شاخص مقاومت، شاخص پلاستیسیته، چقرمگی ضربه، استحکام خستگی، شکست ChuDu است. و مقاومت در برابر خوردگی تنش، و غیره، برای کار قطعات با دمای بالا، و خواص کششی در دمای بالا، عملکرد آنی و بادوام و عملکرد خستگی حرارتی، و غیره.

مواد اولیه مورد استفاده در آهنگری شمش، نورد، اکسترود و بیلت آهنگری است. بیلت های نورد شده، اکسترود شده و آهنگری، محصولات نیمه ساخته ای هستند که به ترتیب از نورد، اکستروژن و آهنگری تشکیل می شوند. در تولید آهنگری، سازماندهی و عملکرد مواد خام را می توان با اتخاذ فناوری معقول و پارامترهای تکنولوژیکی در جنبه های زیر بهبود بخشید. کریستال ستونی برای بهبود تفکیک ماکروسکوپی شکسته می شود و ساختار ریخته گری به ساختار آهنگری تبدیل می شود. منافذ داخلی برای بهبود چگالی مواد تحت شرایط دما و تنش مناسب جوش داده می شوند. شمش برای تشکیل ساختار الیاف آهنگری می شود و آهنگرها از طریق نورد، اکستروژن و آهنگری قالب توزیع جهت فیبر معقول را دریافت می کنند.

اندازه دانه و یکنواختی را کنترل کنید. بهبود توزیع فاز دوم (به عنوان مثال، آلیاژ کاربید در فولاد لستنیتی)؛ کاری کنید که بافت تقویت شود تغییر شکل یا تغییر شکل - تقویت تبدیل فاز. با توجه به بهبود ساختار فوق، انعطاف پذیری، چقرمگی ضربه، استحکام خستگی و دوام آهنگری ها نیز بهبود یافته است و سپس از طریق آخرین پاشنه داغ قطعات می توان قطعات مورد نیاز سختی، استحکام و پلاستیسیته را دریافت کرد. عملکرد جامع خوب

با این حال، اگر کیفیت مواد خام ضعیف باشد یا فرآیند آهنگری معقول نباشد، ممکن است عیوب آهنگری رخ دهد، از جمله عیوب سطحی، عیوب داخلی یا نقص عملکرد.

فرآیند طراحی و اصل طراحی نقشه آهنگری مانند آهنگری قالب چکشی است، اما پارامترهای تکنولوژیکی و مراحل کاری خاص باید با توجه به ویژگی های پرس آهنگری به طور مناسب انجام شود.

ویژگی های انتخاب موقعیت جداسازی: برای برخی از آهنگری ها، سطح جداسازی دیگر بر روی قسمت طولی آهنگری نیست، مانند آهنگری قالب چکشی، بلکه بر روی حداکثر سطح مقطع آن قرار دارد. این جدایی مزایای زیادی دارد.

طول خط کانتور جداسازی کاهش می یابد، شکل ساده می شود، حجم لبه ناهموار کاهش می یابد، قسمت خالی، مواد قالب و زمان ماشینکاری صرفه جویی می شود. ساخت قالب برش ساده تر و آسان تر می شود. هنگامی که فورج قالب تنظیم می شود، حفره سوراخ عمیقی که به سختی بر روی چکش ساخته می شود را می توان جعل کرد. روش شکل دهی آهنگری ها در فرآیند آهنگری قالبی عمودی تغییر می کند. اکستروژن و بلوک رافینگ می تواند به جای کشیدن و نورد استفاده شود.

برای آهنگری با اشکال پیچیده، روش جداسازی قالب مانند آهنگری قالب چکشی است و حداکثر نیمرخ طولی همچنان تقسیم می شود.

Allowance و Tolerance: به طور کلی، مقدار مجاز آهنگری قالب در پرس میل لنگ 30٪ - 50٪ کمتر از چکش است، و تحمل به همین ترتیب، معمولاً در 0.2-0.5 میلی متر کاهش می یابد. هنگامی که تغییر شکل اکستروژن پذیرفته می شود، کمک شعاعی میله می تواند کوچکتر باشد، معمولاً فقط 0.2-0.8 میلی متر.

شیب آهنگری قالب، شعاع فیله و پانچ با پوست: شیب آهنگری قالب مانند زمانی است که از میله جک استفاده نمی شود. در صورت استفاده از میله جک می توان شیب فورج قالب را به میزان قابل توجهی کاهش داد. به دلیل اینرسی کم و ظرفیت ضعیف شیار پرکننده فلزی، شعاع گوشه گرد باید بیشتر از شعاع آهنگری قالب روی چکش باشد. روش تعیین شعاع فیله و پانچ و قوانین رسم آهنگری می تواند به فرآوری آهنگرهای قالب چکشی اشاره داشته باشد.