تجزیه و تحلیل و اقدامات متقابل اجزاء در آهنگری مکانیکی

اجزاء در مکانیکآهنگریبا توجه به منابع آنها می توان به دو نوع ادخال خارجی و ادخال درون زا تقسیم کرد.

ترکیبات درون زا رایج عبارتند از سولفید، سیلیکات، اکسید و غیره.کمیت و ترکیب آنها در فولاد به ترکیب فولاد، کیفیت ذوب، فرآیند ریختن و روش اکسید زدایی مربوط می شود.اجزای درون زا با نقطه ذوب بالا قبل از مواد پایه جامد می شوند و به آرامی متبلور می شوند و شکل زاویه ای منظم را نشان می دهند.با توجه به محدودیت فلزات جامد، اجزاء درون زا با نقطه ذوب پایین عمدتاً اجزاء کروی، نواری و دندریتی هستند که در امتداد مرزهای دانه توزیع شده اند.سولفید و اجزای سیلیکات پلاستیکی در امتداد جهت تغییر شکل اصلی گسترش می‌یابند و در هنگام جعل شمش نوارهایی را تشکیل می‌دهند.اکسیدهای پلاستیکی ضعیف و اجزاء سیلیکات در فرآیند تغییر شکل آهنگری به ذرات کوچک شکسته می شوند که به شکل زنجیره ای و کروی توزیع می شوند.

اجزای درون زا از نظر اندازه کوچک، پراکنده، عمدتاً نقص میکروسکوپی و کمتر مضر هستند. آخال های ابر بزرگ یا متراکم باعث ایجاد نقص های ماکروسکوپی می شوند که اثرات نامطلوبی بر استفاده از آهنگری های مکانیکی دارند و به راحتی باعث بروز حوادث خرابی جدی می شوند.

اجزای خارجی به سرباره، سرباره محافظ، فیلم اکسید، مواد نسوز و بلوک فلزی غیر مشابه در فولاد اشاره دارد.معمولاً آخال های خارجی ضخیم و به شدت پراکنده هستند که تداوم آهنگری را از بین می برد و آن را از بین می برد.

با توسعه پارامترهای بالا، ماشین آلات و تجهیزات بزرگ، کیفیت آهنگرهای بزرگ مورد نیاز بالاتری قرار گرفته است.بنابراین، عناصر ریز مانند سرب، آنتیموان، قلع، بیسموت و آرسنیک در فولاد برای بهبود استحکام و سطح چقرمگی آهنگری باید کنترل شوند.

اقدامات متقابل عمومی برای کاهش آخال در آهنگری های مکانیکی به شرح زیر است:

I. عملیات خلاء فولاد مذاب، تصفیه خارج از کوره، کنترل کیفیت فولاد مذاب.

2. تمیز کردن و ریختن برای جلوگیری از آلودگی جسم خارجی و ورود جسم خارجی.

3. تغییر شکل آهنگری معقول برای بهبود توزیع اجزاء.