فورجینگ ها چگونه خنک می شوند؟

سازندگان آهنگرهای بادی می گویند که کلید فرموله کردن مشخصات خنک کننده پس از آهنگری برای آهنگری، انتخاب نرخ خنک کننده مناسب برای جلوگیری از عیوب مختلف است. معمولاً مشخصات خنک‌کننده پس از آهنگری با توجه به ترکیب شیمیایی، ویژگی‌های ریزساختار، حالت ماده خام و اندازه بخش خالی با مراجعه به اطلاعات دستی مربوطه تعیین می‌شود.



به طور کلی، هرچه ترکیب شیمیایی شمش ساده تر باشد، سرعت خنک شدن پس از آهنگری سریعتر است. اگر نه کند است. بر این اساس آهنگری فولاد کربن و فولاد کم آلیاژ با ترکیب ساده پس از آهنگری با هوا خنک می شوند. فولاد آلیاژی متوسط ​​که ترکیب آلیاژی آن آهنگری است، باید پس از آهنگری با گودال خنک شود یا در کوره خنک شود.



سازندگان آهنگرهای بادی می گویند که برای فولاد با محتوای کربن بالا (مانند فولاد ابزار کربنی، فولاد ابزار آلیاژی، فولاد یاتاقان و غیره)، اگر پس از آهنگری از خنک کننده آهسته استفاده شود، کاربید مش در مرز دانه رسوب می کند که به طور جدی بر عملکرد سرویس آهنگری تأثیر می گذارد. بنابراین آهنگری پس از آهنگری به سرعت تا دمای 700 درجه سانتیگراد به وسیله هوای خنک، دمیدن یا پاشش سرد می شود و سپس آهنگرها برای خنک شدن آهسته در گودال ها یا کوره ها قرار می گیرند.



برای فولاد بدون انتقال فاز (مانند فولاد آستنیتی، فولاد فریت و غیره) از آنجایی که پس از آهنگری هیچ تغییر فازی در فرآیند خنک سازی ایجاد نمی شود، می توان از خنک سازی سریع استفاده کرد. علاوه بر این، برای به دست آوردن ساختار تک فاز و جلوگیری از شکنندگی فولاد فریتی در دمای 475 درجه سانتیگراد، خنک سازی سریع مورد نیاز است. بنابراین این آهنگری معمولاً با هوا خنک می شود.



سازندگان آهنگرهای بادی می گویند که برای گریدهای فولادی خنک شونده با هوا (مانند فولاد پرسرعت، فولاد ضد زنگ مارتنزیتی، فولاد ابزار آلیاژی بالا و غیره)، تبدیل مارتنزیتی به دلیل خنک شدن هوا رخ می دهد که منجر به ساختار بزرگ می شود. تنش و آسان برای تولید ترک های خنک کننده. بنابراین این آهنگری باید به آرامی خنک شود. برای فولادهای حساس به لکه‌های سفید، برای جلوگیری از ایجاد لکه‌های سفید در فرآیند خنک‌سازی، خنک‌سازی کوره باید طبق مشخصات خنک‌کننده خاصی انجام شود.



آهنگرهای آهنگری فولادی پس از آهنگری سریعتر سرد می شوند و آهنگرهای آهنگری شمش پس از آهنگری کندتر خنک می شوند. علاوه بر این، برای آهنگری با اندازه مقطع بزرگتر، به دلیل تنش دمایی خنک کننده بیشتر، آهنگری باید به آرامی پس از آهنگری سرد شود، در حالی که برای آهنگری با اندازه مقطع کوچکتر، آهنگری را می توان به سرعت پس از آهنگری سرد کرد.



سازندگان آهنگرهای بادی می گویند که گاهی در فرآیند آهنگری، شمش میانی یا بخشی از آهنگری باید تا دمای اتاق خنک شود که به آن خنک کننده میانی می گویند. به عنوان مثال، چک کردن خالی یا تمیز کردن نقص نیاز به خنک کننده متوسط ​​دارد. به عنوان مثال، هنگام آهنگری یک میل لنگ بزرگ، ابتدا باید قسمت میانی و سپس دو انتهای آن آهنگری شود. پس از آهنگری قسمت میانی، وسط آن باید خنک شود تا در هنگام گرم شدن مجدد انتهای آن، کیفیت آن تحت تأثیر قرار نگیرد. تعیین مشخصات خنک کننده میانی مانند مشخصات خنک کننده پس از آهنگری است.