کلید بازپخت دی هیدروژنی آهنگری چیست؟

برای انواع مهمآهنگری، اولین نکته باید جلوگیری و رفع مشکل لکه سفید در هنگام انجام فرآیند عملیات حرارتی پس از آهنگری باشد. بنابراین لازم است از نتایج نمونه گیری هیدروژن در رایزرهای شمش بزرگ آهنگری که می توان از آن به عنوان داده های میانگین محتوای فولاد استفاده کرد، دانست و سپس با محاسبه انبساط هیدروژن، زمان بازپخت هیدروژن زدایی لازم را تعیین کرد. از آهنگری های بزرگ اطمینان حاصل کنید که هیچ نقص لکه سفید در آهنگری وجود ندارد و آن را در فرآیند عملیات حرارتی پس از آهنگری ترتیب دهید. این مهم ترین است و باید ابتدا در فرمولاسیون آهنگری های بزرگ حل شود پس از فرآیند عملیات حرارتی، باید انجام شود.

برای اینکه فورجینگ های فولادی دارای خواص مکانیکی و ماشین کاری بهتری باشند و برای جلوگیری از ایجاد لکه های سفید، از آنیل دهی هیدروژناسیون استفاده می شود.

هیدروژن موجود در آهنگری به کمتر از مقدار هیدروژن حد مجاز فولاد بدون لکه سفید یا شکنندگی هیدروژنی توسط بازپخت دهیدروژن کاهش می یابد و توزیع آن یکنواخت است تا از آسیب لکه سفید و شکنندگی هیدروژن جلوگیری شود. برای اکثر آهنگری های بزرگ، این وظیفه اصلی عملیات حرارتی پس از آهنگری است و باید تکمیل شود.

پارامترهای کلیدی فرآیند بازپخت دهیدروژناسیون عبارتند از:

1. دمای بازپخت: معمولاً 650 / -10. بنابراین، دما شبیه به حرارت بالا فولاد است، بنابراین بازپخت هیدروژناسیون و معتدل در دمای بالا اغلب با هم ترکیب می شوند. برای دمای بازپخت آهنگری 650 درجه سانتیگراد بگیرید.

2. زمان حفظ حرارت: با توجه به نتایج واقعی قطعه کار، باید با محاسبه انبساط هیدروژنی آهنگری تعیین شود.

3. سرعت خنک کننده: باید به اندازه کافی آهسته باشد تا از ایجاد لکه های سفید به دلیل استرس آنی بیش از حد در فرآیند خنک سازی جلوگیری شود و تنش باقی مانده در آهنگری به حداقل برسد. به طور کلی، فرآیند خنک‌سازی به دو مرحله تقسیم می‌شود: بالاتر از 400، زیرا فولاد در محدوده دمایی انعطاف پذیری خوب و شکنندگی کم قرار دارد، سرعت خنک‌سازی می‌تواند کمی سریع‌تر باشد. زیر 400، از آنجایی که فولاد وارد محدوده دمایی سخت و شکننده شده است، برای جلوگیری از ترک خوردن و کاهش تنش لحظه‌ای، باید سرعت خنک‌سازی کندتری اتخاذ شود.