کلاس II
(قطعات آهنگری فلزی)- فورجینگ های شافت مستقیم و بلند با محور اصلی در سوراخ قالب و بعد بلند یک بعدی در جهت افقی. با توجه به درجه اختلاف سطح مقطع محور اصلی عمودی به سه گروه تقسیم می شود.
آهنگری های گروه II-1 با اختلاف کمی در سطح مقطع عمود بر محور اصلی (نسبت حداکثر سطح مقطع به حداقل سطح مقطع کمتر از 1.6 است و سایر تجهیزات را نمی توان برای ساخت بلانک استفاده کرد).
آهنگری های گروه II-2 با اختلاف زیاد در سطح مقطع محور اصلی عمودی (نسبت حداکثر سطح مقطع به حداقل سطح مقطع > 1.6 است و تجهیزات دیگری برای ساخت بلنک در جلو مورد نیاز است) مانند شاتون و غیره
برای آهنگری با شکل چنگال/شاخه در انتهای (یک یا هر دو سر) گروه II-3، علاوه بر تعیین اینکه آیا ساخت بلنک مطابق دو گروه فوق مورد نیاز است یا خیر، مراحل پیش آهنگری باید به طور منطقی طراحی شود، مانند چنگال پوشش. ، و غیره.
فورجینگ های کلاس I و II عموماً جداسازی سطحی یا متقارن سطح هستند و جداسازی سطح نامتقارن پیچیدگی آهنگری ها را افزایش می دهد.
کلاس III(
قطعات آهنگری فلزی) - آهنگری با محور اصلی پرپیچ و خم و خوابیده در سوراخ قالب. با توجه به روند محور اصلی به 3 گروه تقسیم می شود.
محور اصلی گروه III-1 در صفحه عمودی خم می شود (سطح جدایی یک سطح منحنی موج دار ملایم یا با افت است)، اما پلان یک شکل محور طولانی مستقیم است (شبیه به کلاس II). به طور کلی آهنگری را می توان بدون طراحی مراحل خمشی خاص تشکیل داد.
آهنگری های گروه III-2 که محور اصلی آنها در صفحه افقی خم شده است (سطح جداسازی عموماً صفحه است) و فقط با ترتیب مراحل خمشی می توانند تشکیل شوند.
گروه III - 3 آهنگری که محور اصلی آنها خمش فضایی است (پارتینگ سطحی نامتقارن).
همچنین فورجینگ هایی با دو یا سه نوع ویژگی ساختاری و پیچیدگی بالاتر مانند بیشتر فورجینگ های بند انگشتی فرمان خودرو وجود دارد.
(قطعات آهنگری فلزی)