قالب های آهنگری و بلانک های آهنگری مانند سایر قطعات مکانیکی از طریق برش، کار الکتریکی، آهنگری، نورد، اکستروژن، جوشکاری، ریخته گری، سنگ زنی یا پرداخت تولید می شوند. روش های مختلف ماشینکاری باعث موجی شدن سطح و زبری متفاوت قطعات می شود.
1، درجه موج دار
موجی بودن به صورت شکل هندسی شکل گرفته از قله ها و فرورفتگی های دوره ای امواج تعریف می شود. طول موج موجی بسیار بزرگتر از ارتفاع موجی است، معمولاً بیش از 40 برابر نسبت. این نوع پیچ خوردگی اغلب به دلیل تغذیه ناهموار برش، نیروی برش ناهموار یا لرزش ماشین ابزار ایجاد می شود. تا حدودی روی اصطکاک اثر دارد، اما مهم نیست.
2. زبری سطح
زبری نوعی سطح ناهموار در فاصله کوتاه (معمولاً 2 میلی متر ~ 800 میلی متر) است که معمولاً مهمترین ویژگی سطح در تریبولوژی است.
انواع مختلفی از پارامترهای ارزیابی برای نشان دادن ناهمواری سطح وجود دارد که در میان آنها معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد: جزیره انحراف میانگین حسابی کانتور (میانگین حسابی قدر مطلق فاصله انحراف کانتور)، خانه با ارتفاع ده نقطه ریز ناهمواری (میانگین جمع حسابی). از پنج حداکثر ارتفاع قله کانتور و پنج حداکثر میانگین دره قله کانتور)، حداکثر ارتفاع Rmax (بین خط قله کانتور و خط پایین دره) ، میانگین فاصله بین ناهمواری های کوچک کانتور Sm (متوسط فاصله بین ناهمواری های ریز کانتور) ، میانگین فاصله بین تک قله کانتور S (متوسط فاصله بین قله منفرد کانتور)، و نسبت طول تکیه گاه کانتور به طول نمونه برداری. برای معنی هر پارامتر، GB 3503-83 را ببینید. علاوه بر این، ریشه میانگین انحراف مربع (RMS) کانتور معمولا برای نشان دادن زبری سطح استفاده می شود.